Yeni bir bilgisayar aldigimdan beridir yazmiyorum. Oysa neler oldu, neler degisti bu surecte. Upper seviyesine atladim okulda. Cok sevdigim hocam Ms, Z gitti, yerine Mr. D diye bir mal geldi. Ingilizce’ye bakisim degisti. Ailemle ne kadar zamandir gorusmuyorum. Tugan ile hergun film izlemeye basladim. Washington’da havalar sogumaya basladi. Saganak yagislar gorduk…
Kaybedenler Kulubu diye mal bir film izledim gecenlerde. Sonra Into The Wild diye beni benden alan, dusuncelerimi sarsan bir filme rastladim. Zeitgeist serisini de izleyince ustune beynimdeki yapilar sarsilmaya basladi. Fight Club’ in etkisiyse zaten asla gececek turden degil.
Ne kadar sacma seyler icin calistigimizi, gencligimizi bosa gecirdigimizi farkettim. Ne kadar igrenc bir rekabetin icin de bosu bosuna didinip durmusuz. Universite sinavinda birinci olup en iyi tip fakultesine gitsen 7 yil igrenc bir sekilde calismaya devam edersin. Ardindan bu calisma sureci olume kadar devam eder. Harab olmus bir sekilde mezun olursun, ardindan nobetler, kaybolan uyku kavrami, uzmanlik sinavi, egitimi derken evlenirsin –belki yine doktor olan biriyle- sonra cocuklari olur, sorunlu bir evlilik yasarsin. Para kazanma hirsiyla dolup tasar gozlerin. Bazi zamanlar etik olmayan davranislarin olur. Cok istedigin arabayi almak icin ihtiyacin olan parayi,ameliyata ihtiyaci olmadigi halde kandirip amerliyat ettigin masumdan alirsin. Bazi hastalara kopek gibi davranirsin, ameliyat masasindaki fakir ya da kimsesiz adami inek keser gibi kesersin, sifir duyguyla. Bu arada malin ve paralarin birikir. Sacma sapan cocuklarin olur, simarik, paraya doyms,saygisiz… Onlar sorunlu bir sekilde buyurler ve paran icin seni sevmeye baslarlar. Bir sure sonra saclarin tamamen dokulmustur -tip ogrencilerinin saclari genelde universite yillarinda dokulmektedir- saclarin beyazlasmis, piril piril cildin buzusmus, igrenc sekilde deforme olmustur. Gozlerinin isiltisi gitmistir, gozluklerin altinda yorgun ve sinirli bir adam yasamaktadir artik. Kilo alirsin hareketsizlikten, her yerinde agrilar olusmaya baslar. Git gide normallesen, rutinlesen sex hayatin gittikce kotuye gider. Penisin artik zor sertlesiyordur, bir sure sonra en son ne zaman sertlestigini unutursun. Uyumaktan sevismeye bile vakit bulamazsin, Devletten emekli olur ozele gecersin, parayi kirarsin. Ama artik hersey bos gelir, mesleginin zirvesinde olsan, alabilecegin en iyi arabaya sahip olsan ve en guzel evde otursan da artik seni bunlar tatmin etmemeye baslar. Ben omrumu bunun icin mi harcadim dersin.Gotun buyuk ihtimal intihar etmeyi yemez, geberene kadar dertlerle yasarsin, avunacak seyler bulurusn belki de bu zamanlar. Olumu unutmaya calisir durursun. Sonra olum vakti gelir, belki de acili hastaliklardan, rahatsizliklardan sonra. Ardindan bildigimi sahne, sonsuz karanlik… Hic birsey yasayamadan, hayattan zevk almadan, belki de Anadolu’nun bir kosesinde geberirsin. Cocuklarin senden kalan paranin sevinciyle oh be iyi ki oldu der. Belki de elden ayaktan dustugunde sana bakmak zorunda kaldilar. Sinirli, uyuz gelinler, hain damatlar hain akbabalar gibi etrafindaydi belki de. Pismanlik oldurmustur belki de seni, cocuklarin icin biriktirdigin paralar, onlarin egitimi icin, modern bireyler olmalari icin harcadigin paralar gozunun onune gelmistir olmeden once.
Gozlerin kapanmadan aydinliga, gozunun onunden gece o film ne kadar da monotondur senin icin. Doguyorsun; sonra kitaplar, sinavlar, yarislar, rekabet, fesatliklar, ihtiraslar, para hirsi …
Iste Turkiye’nin en iyisi olsan da sonun bu olacak mutlaka. Oyleyse neden bu rekabet, savas, bu sonsuz mallik? Ne yazik ki ben de savastim bu acimasiz harpte. Neyse ki zararin neresinden donulse kardir. Ben dondum, darisi sizin basiniza.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder