Loco's Notes
27 Mart 2012 Salı
Lalalala
Bay
25 Aralık 2011 Pazar
Baslik yok
Gunaydin picler,
Yarin yarin olali benim kurdugum gibi hayaller gormedi, biliyorum. Ama hayal kurmadan inanin, edemiyorum.
“Of” Bu kelime gercekten rahatlatiyor insani. Bir daha “Of”
Yaban ellere geldikten sonra, cok sey degisti. Hem de cok sey.
Konusmamiza gecmeden once bir kac noktayi aciga kavusturalim. Oncelikle bir avuc oc, benim moralimi bozamaz. Bunu basaramaz. Bu kadar.
Evet, ne diyordum? Degisim! Dusuncelerim, hic kaymaz dedigim yerler kaydi. Dusune dusune filozof oldum ben burada. Elimde pipom eksik bir tek. Onu da paraya kiyip alamiyorum. Of.
-Of’tan sonra unleme gerek yok. Of’un sonunda sonsuzca unlem var zaten. Of noktayi koyar. Of cok sey anlatir da o yuzden.-
Fight Club’ I ilk izledigimde “cok guzel bir film” demistim. Son izledigimde o kadar cok sey diyordum ki. Fight Club hayat dusturumuz, basucu filmimiz olmaya aday bir film. Hatta oyle olsun bir zahmet. Ben kitabini okumadigima yanarim. Siktigim universite sinavina calismak icin (!) okumamistim.
Amerika’da, evde bos durmayayim diye film izlemekteyim. Internet de hizli olunca bir cok filmim oldu. Fight Club’ I izledim ilk once. Ardindan Kaybedenler Klubu’nu, sonra Into the Wild’I, ardindan Mr.Nobody’yi ve Zeitgeist’in uc filmi.
Dogal olarak dusunce yapim cok degisti. Oncelikle sisteme nasil da kolay lokma oldugumu farkettim. Nasil da kendi atesime odun tasiyan bir kole oldugumu farkettim. Farklilik yaratmam gerektiginin farkina vardim. Sistemden cikamiyorsam da, sistemde kendi isteklerimi gerceklestirebilirdim. Tabi, dunyayi kurtaran adam moduna girdigimi, ne kadar da salak oldugumu dusuneceksiniz. Devam edin, ben devam ediyorum cunku.
Basini alip Alaska’ya gitsen, basini alip Alaska’ya gitmis olursun. Sonun Christopher McCandless’dan farkli olmaz.
Kaybedenler Klubu sikik iki adamin hayatidir. O iki sikik adam, simdi gobekli kel iki adam, adlari ustunde sikik insanlardir ve yasam tarzlari midemizi bulandirir, Neyse,
Zeitgeist, her insanin ilgisini ceken, illuminati, masonik sirlar, ikiz kuleler ve ateizmle yogrulmus, cimbizla izlenecek bir film serisi. Ben sahsen cimbizla seyrettim bu seriyi. Hosuma gitti, ilgimi cekti, ufkumu acti. Anlattiklari cesur ve ilgi cekici. Insan, bu kadar guclu insanlar sirlarinin aciga cikmasini, insanlarin kendilerine karsi bilinclenmesini nasil kaldiriyorlar, anlayamiyor.Ama yine de anlattiklari hos, yararli, insani uyandirici cinsten.
Gunler once basladigim yarim biraktigim bu yaziyi decam ettiremiyorum. Boyle de bir aliskanligim var.
Hic bir yazimi tekrardan okumam, bir anda tum yaziyi bitirir, ardindan noktayi koyarim. Zira asil yazinin boyle ciktigina inanirim. Uzerinde islenmis hicbir sey aslinda kendinden guzel degildir. Boyle yaparak gercek guzele ulasamayiz. Hatali olsun olmasin, yarim ya da tamamlanmis olsun, tum yazilarimi kontrol etmeden, ustunden gecmeden, suslemeden, icimden geldigi gibi yazar yayinlarim. Bu kadar.
19 Aralık 2011 Pazartesi
Yazmak benim isyanimdi
Yazmazsa, gittigimizde ardimizdan bizi sayiklayacak hic birsey kalmaz. Yazmazsak gideriz, kimse gitti demez, unutulur gideriz.
Yazmaliyiz ki tepkimizi gostermeliyiz, icimize attigimiz tepkinin etkisi olmaz.
Agladigin zaman yaz ki, duygularinin zirve yaptigi anda en iyisini yarat.
Bosuna aglamamis ol, bosuna kaybetme onca tuzu.
Olmadi beraber yazalim seninle. Sonsuza kadar varim ben,sen oldugun surece.
Evet, yazmak benim isyanimdi. Senin oldugu gibi, onun oldugu gibi.
Yazdigin kadar varsin ve yazdigin kadar varligini belli edersin. Yazmak yolda olmak demektir. Yazmak gidiyor olmak demektir. Yazmak yazmak demektir.
Yazarlar, bu yuzden yazarlar iste. Yazamazlarsa catlarlar. Daglara taslara haykirmazlar onlar, kagida bagirirlar avaz avaz, kaleme abanirlar ya da tuslara
Yazmanin keyfini yaza bilir birader. Bu herseyden farkli, her seyden yucedir, kimse okumasa da.
Cunku bilir ki dusunen adam, birgun sadece biri okusa bu yazarin basarisidir.
Sevginin dili
Sevginin dili yok derlerdi
Son sevistigim kiz
Sevgi
Oyle bir dili vardi ki
Neyse
Gozumun onunde
Hala sulieti
Yesil karlar uzerinde
Hala ayak izleri
Ucaktan bozma
Bir paravanla
Gonderdik onu okyanuslara
Orada kalakaldi
Bir basina
Mutluydu son gordugumde
Haziran’in son yagmurunda
Simdi nerelerde bilinmez
Aglayan her cocugun
Yanaginda belirir
Ya da akan kanlara
Karisir da belli etmez
Tek bildigimiz iyi kizdi Sevgi
Onu sevenler de
Yarin gec olabilir. onu gormeye
Biz oynayalim yine
Sabahlar gibi, cocuklarda
Tasalanma gecer bu da
Bak kirlangiclar ne guzel yapiyor
Kalpler Eskir Tuylerden
Yuvarlak bir masaydi sevgimiz
Dogaya ve kitaba
Boyutu degisse de
Ayni sekildi kabaca
Gozlerimiz farkli yerlerdeyse de
Menzilimiz ayniydi
Hedefimiz ayni
Kulvarlar farkli
Deparlar ayniydi
Aglamak farkliydi
Tuzlu yaslar yakarken
Pembelikleri
Sicacik evlerimizde
Somine atesi gibi
Pencereler karliydi
Kis basladigindan beri
Kapilar kilitli
Anahtarlar nerde
Cocuklar ne halde
Bilen yoktu herhalde
Ama bu sefer farkli
Ama bu sefer guclu
Olmaya soz verdik
Ama bilemedik
Seyir farkli sefer farkli
Yanliz dolastik bu yuzyilda da
Digerinde evleniriz dedik de
Bulamadik evin yolunu
Kaybettik kapinin kolunu da
Cocuklar oldu acliktan
Donmus nefesleri arasindan
Bir kus suzuldu somineye dogru
Ve dustu son carpan kalp de
Kirli ve isli bir halde
Kirik bacadan
Costospomos Sibulos
Beyaz golgelerde sabahladim yillarca
Yastik ustune yastik koydum
Dosek ustune dosek
Ve uzaklasti yillar biz sokuldukca
Cocuklar aglasti kirlarda
Islanmis yaban otlariyla
Otlar sarariverdi birgun
Taze yuzlerimiz gibi
Kansiz cansiz kaldi o da
Buz gibi ellerimiz gibi
Hasta edecek bu hirs
Birgun hepimizi
Kazansak ne olur,
Kaybetsek ne olur
Dusunmedik, dusunmeden
Yasadik yasli babalarimiz gibi
Geldigimiz gibi gittik
Biz de yaslandik
Yaslanmak
Zorundaymisiz gibi
Cozemedik yasami
Hayatin amacini
Tanri var miydi, nasildi
Tadamadik, duyamadik zatini
Oylece geldi gecti yillar
Hic bitmeyecekmis gibi
Pireler ucustu yorganlardan
Dosek yangi kul oldu
Geriye kalan bir avuc
Yanik bagirli pire
Ve bitti.